Θεοδωροπούλου, Αύρα

(Αδριανούπολη 1870 – Αθήνα 1963). Μουσικολόγος και μουσικοκριτικός. Σπούδασε μουσικολογία και από το 1915 δίδαξε πιάνο και ιστορία της μουσικής, αρχικά στο Ωδείο Αθηνών, αργότερα στο Ελληνικό Ωδείο και, τέλος, από την ίδρυσή του το 1924 και έως το 1958, στο Εθνικό Ωδείο. Τακτική συνεργάτιδα σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά (έγραφε τη μουσικοκριτική στήλη της Νέας Εστίας σχεδόν έως τον θάνατό της), η Θ. έγραψε επίσης Η μουσική διά των αιώνων (1911), Ιστορία της μουσικής (1924, 2 τόμοι), Δέκα μουσικοί (1958) κ.ά. Πνεύμα ερευνητικό, φιλελεύθερο και δραστήριο, ανέπτυξε και έντονη κοινωνική δράση. Υπήρξε από τους πρωτοπόρους του φεμινιστικού κινήματος στην Ελλάδα και ανήκε στις ιδρύτριες (και για πολλά χρόνια πρόεδρος) του Συνδέσμου για τα δικαιώματα της γυναίκας, που τον αντιπροσώπευσε σε έντεκα διεθνή συνέδρια. Επίσης προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες και ως εθελόντρια νοσοκόμα του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στους πολέμους του 1897, του 1912-13 και, σε προχωρημένη πια ηλικία, στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-41.